Romana Schweiger-Domnanović: Pivo 12, Bier 12, Beer No. 12

PIVO 12

Idemo na pivo.

Vidimo se prvi put.

Poznam te od slike,

koga sam imala u glavi.

Razgovaramo.

Čujem tvoj glas.

Slab glas kao betežna mačka.

Ne morem te poslušat.

Mislim na koga drugoga.

Vidim tvoje oči.

Spava ti se.

A ja sam kade drugdir.

Govoriš o stanu u kom stanuješ.

Ja mislim na koga drugoga.

Velim da nima smisla.

Ti ne znaš ča da neka djelaš.

Ja spijem pivo.

Velim da kanim domom.

On veli da ćemo platit.

Konobar dolazi.

Nosi očalje.

Ja mislim na koga drugoga.

Idemo van.

Mrzlo je.

Ja drhtećem.

On zame moju ruku, me kani sprohodit.

Ja velim ne.

On ne razumi.

Ništ ne zna o meni.

Ja ostanem stat.

Zamem moju ruku iz njegove.

On me pogleda.

A ja mislim na koga drugoga.

Obrnem se i idem.

I on ide daleko.

Kraj od mene.

Već nećemo pojt na pivo.

Ja idem domom.

I velim drugomu kako ga imam rado.

I da mi fali.

BIER 12

Wir gehen auf ein Bier.

Wir sehen und das erste Mal.

Ich kenne dich vom Bild,

das ich in meinem Kopf hatte.

Wir unterhalten uns.

Ich höre deine Stimme.

Eine schwache Stimme wie eine kranke Katze.

Ich kann dir nicht zuhören.

Ich denke an jemand anderen.

Ich sehe deine Augen.

Du bist schläfrig.

Und ich bin woanders.

Du sprichst von dem Haus in dem du wohnst.

Ich denke an jemand anderen.

Ich sage, dass es keinen Sinn hat.

Du weißt nicht was du tun sollst.

Ich trinke das Bier aus.

Ich sage, dass ich nach Hause will.

Er sagt, dass wir zahlen.

Der Kellner kommt.

Er trägt eine Brille.

Und ich denke an jemand anderen.

Wir gehen raus.

Es ist kalt.

Ich zittere.

Er nimmt meine Hand und will mich begleiten.

Ich sage nein.

Er versteht nicht.

Er weiß nichts über mich.

Ich bleibe stehen.

Nehme meine Hand aus seiner.

Er sieht mich an.

Und ich denke an jemand anderen.

Ich drehe mich um und gehe.

Er geht weit weg.

Weg von mir.

Wir werden nicht mehr auf ein Bier gehen.

Ich gehe nach Hause

und sage jemand anderen, dass ich ihn gern habe.

Und dass er mir fehlt.

BEER NO. 12

We’re going for a beer.

We’ll see each other for the first time.

I know you from the photo

in my imagination.

We speak to each other.

I hear your voice.

A weak voice that reminds me of a sick cat.

I can’t listen to you.

My thoughts are of someone else.

I see your eyes.

You are sleepy.

And I’m somewhere else.

You are talking about the house you live in.

I am thinking of someone else.

I say there is no point.

You don’t know what to do.

I finish the beer.

I say I want to go home.

You ask for the check.

The waiter comes.

He wears glasses.

I think of someone else.

We go outside.

It is cold.

I’m shivering.

He takes my hand and wants to accompany me.

I say no.

He does not understand.

He doesn’t know anything about me.

I stop.

Take my hand out of his.

He looks at me.

And I think of someone else.

I turn around and leave.

He goes away.

Get away from me!

We’re not going to have another beer.

I go home,

and tell someone else that I like him.

And that I miss him.

Rušimo granice, PEN, 2022, 184-188.

Komentiraj