U SNU SE VALJA
U snu se valja –
Pada –
Tvrda je stelja onoga,
Ki trpi;
Čije su suze ledene,
Pale u mraznost
Smrtne plahte.
Bijela je,
Bijela je plahta
Kot snig,
Padajuć na dušu,
Pokrivši nju lahkim
Perjem; kot svenek
Teže nastane
I zadnji vik;
Zadavi se.
Pozabi!
Život kušne
Suhom usnicom,
Nekrivični mir,
Dok se mrzlo ljeto spuni!
IM SCHLAF WÄLZT
Im Schlaf wälzt,
Fällt ins harte Bett,
Schmerzerfüllt,
dem die eisigen Tränen
Ins harte Totenbuch fallen;
Weiß ist es,
weiß wie Schnee,
bedeckt die Seele,
mit leichten Federn,
die – schwerer werden –
den letzten Schrei ersticken;
Vergessen,
Leben küsst mit trockenen Lippen,
den unschuldigen Frieden,
bis der kalte
Jahreskreis endet.
TOSSING AND TURNING IN YOUR SLEEP
Tossing and turning in your sleep,
hard bed of pain, falling;
icy tears fall
into the hideousness of the white shroud.
The white shroud,
as white as snow,
falls onto the soul
as lightly as feathers.
As always the last scream
chokes in the throat.
Forget everything!
Life kisses
peace away
with brittle lips
when the cold year draws to its end.
Rušimo granice, PEN, 2022, 103-104.
https://ivansic.wordpress.com/2014/01/27/ewald-hold/
Filed under: Evald Höld, ghrv književnost, Rušimo granice_PEN_2022 | Tagged: trojezično (hr-nj-en) | Leave a comment »